Kırşehir spor olarak Düşmedik, Ama Yine de Yükselemedik
Sezon bitti.
Kırşehir spor, Bornovaspor’a deplasmanda 1-0 mağlup olarak perdeyi kapattı.
Ne düştük, ne çıktık.
Klasik bir Kırşehir sezonu daha geride kaldı.
Bu sezon da tribünlerde karnını kaşıyarak maç izleyen olmadı.
Bu şehirde tribünler ya protesto eder ya da son ana kadar takımı yalnız bırakmaz.
Bu sezon da öyle oldu.
Kimi maçta tribünler boş kaldı, kimi maçta doldu taştı.
Ama Kırşehir spor yine yerinde saydı.
Düşmemeyi başarı sayar hale geldik.
Şampiyonluk hayali kurmaktan çok uzağız.
Çünkü şehirde gelir yok, yatırım yok, sanayi yok, çekememezlik çok.
Sadece yürek var.
Ama yürekle futbol bir yere kadar.
Maddi destek olmadan, bu takımın ilerlemesi mümkün değil.
Bu kadroyla yola çıkan yönetim taraftarları çok üzdü.
Çünkü ya seyirci stada küstü, ya da umutları tükenince gelmedi.
Ama ne zaman takım zorda kaldı, o tribünler yine doldu.
Bu şehir ne zaman yalnız bırakıldıysa, yine taraftar sahip çıktı.
Ama yetmedi.
Bu sezonda da Kırşehir spor ne bir üst lige çıkabildi, ne de şehir futbol adına büyük bir hikâye yazabildi.
Kabul edelim: Şampiyonluk hayali kuramıyoruz artık.
Çünkü artık düşmemek bile bir başarı sayılıyor.
Taraftar da bunu biliyor.
"Hiç olmazsa ligde kaldık" diye sevinmeyi öğrendi bu şehir.
Ne acı değil mi?
Sevinçlerimizin çıtası bu kadar düştü.
Kolay mı Kırşehir’de takım ayakta tutmak?
Değil.
Çünkü her şey gelirle ilgili.
Gelir yoksa başarı da yok.
Maneviyatla, sevgiyle bir yere kadar.
Gönülden destek yetmiyor artık, kasadan para çıkması lazım.
Bizim takım da dar bütçesiyle buraya kadar gelebildi.
Taraftar yönetime tepkili.
“Beceriksizlik” diyorlar, “Bu takımın hali yönetim yüzünden” diyorlar. Yönetim ise "Bizden iyisi varsa gelsin, devretmeye hazırız" havasında. Ama ortada takıma sahip çıkacak kimse yok.
Ne yeni bir yönetim var, ne de bir vizyon ortaya koyan.
Sezon bitti, ama sorular havada asılı duruyor: Bu kadroyla mı devam edilecek?
Aynı yönetimle mi yola çıkılacak?
Kimse konuşmuyor.
Herkes suskun.
Takım da, şehir de lige kadar sessizliğini koruyacak gibi.
Ama şu da bir gerçek: Bu şehir futbolu seviyor.
Bu şehir, takımı ne kadar küserse küssün asla terk etmiyor.
Bir gün, belki bir gün, bu takım hak ettiği yere gelir.
Belki bir sabah, Kırşehir spor da şampiyonluk türküsü söyler.
Şimdilik elimizde kalan tek şey, düşmemiş olmak.
Buna da şükür dedik diyen taraftarlar.
Ama her sezon aynı yerden başlamak artık yetmiyor.
Bu şehir artık bir hedef görmek istiyor.
